PCOS njihet si “Diabeti i vezoreve”
Pse e meriton këtë term?
Pse quhet “Diabeti i vezoreve”?
– Lidhja e fortë me insulinën
Ky term nuk është një term zyrtar, por një përshkrim shumë i qëlluar klinik, sepse zemra e PCOS-it është çrregullimi metabolik, jo vetëm ai hormonal.
Shumica e grave me PCOS vuajnë nga rezistenca ndaj insulinës, që do të thotë se trupi nuk e përdor siç duhet insulinën, hormonin që ndihmon qelizat të përthithin glukozën (sheqerin) nga gjaku. Si pasojë, pankreasi prodhon gjithnjë e më shumë insulinë për të kompensuar, duke çuar në hiperinsulinemi kronike.
Çfarë ndodh në vezore?
Insulina në nivele të larta stimulon qelizat e vezoreve (qelizat teka dhe granulosa) që të prodhojnë më shumë androgjene (hormone mashkullore). Këto androgjene:
• Ndikojnë negativisht në ovulacion
• Bllokojnë zhvillimin e folikulëve (pra, vezorja mbushet me folikuj të papjekur që nuk çlirohen kurrë)
• Shkaktojnë simptoma si akne, rritje të qimeve trupore (hirsutizëm) dhe çrregullime menstruale
Pra, vezorja nuk “sëmuret” vetë, por është viktimë e një zinxhiri metabolik, që fillon nga pankreasi dhe përfundon në çrregullim të funksionit të vezoreve.
Pikërisht për këtë arsye, PCOS cilësohet si “diabeti i vezoreve” sepse rrënjët e tij janë të njëjta me ato të diabetit tip 2.
Prandaj, shumë studiues dhe profesionistë shëndetësorë e kanë quajtur PCOS një çrregullim metabolik me epiqendër në vezore.
Folikujt e shumtë në vezore: Simptomë, jo shkak
Termi “policistik” është disi i gabuar.
Në fakt, vezoret e grave me PCOS kanë shumë folikuj të vegjël të papjekur, jo kiste të vërteta.
Këta folikuj janë rezultat i pjekjes së dështuar të vezës, të bllokuara nga një ambient hormonal jo i përshtatshëm.
Trajtimi që synon rrënjën e problemit përtej maskimit të simptomave
Prej vitesh, trajtimi standard për PCOS ka qenë përdorimi i kontraceptivëve oralë, me qëllim rregullimin e ciklit menstrual dhe reduktimin e simptomave si aknet apo qimet e padëshiruara.
Megjithatë, kjo qasje është simptomatike dhe nuk shëron, por fsheh problemin.
Në thelb, PCOS nuk është një çrregullim i thjeshtë hormonal. Dominanca androgjenike dhe anovulacioni janë pasoja të një çekuilibri më të thellë metabolik.
Shkaku kryesor është rezistenca ndaj insulinës. Prandaj, një trajtim që nuk prek metabolizmin, nuk mund të sjellë përmirësim afatgjatë.
Inositoli, një trajtim funksional për trupin dhe vezoret
Një nga suplementet më premtuese në trajtimin e PCOS është inositoli, një përbërje natyrale që ndihmon në përmirësimin e ndjeshmërisë ndaj insulinës dhe në rikthimin e ciklit ovulator.
Llojet më të studiuara: Myo-Inositol dhe D-Chiro-Inositol kur merren në raportin fiziologjik 40:1, kanë treguar përfitime të shumta:
• Ulin nivelin e insulinës në gjak
• Ndihmojnë në uljen e androgjeneve (pra, më pak akne dhe qime)
• Nxisin ovulimin dhe rregullojnë ciklin
• Përmirësojnë cilësinë e vezëve dhe ndihmojnë fertilitetin
• Janë të padëmshëm, pa efektet anësore të terapive hormonale
Në vend që të “maskojmë” simptomat, me inositolin u japim vezoreve mundësinë të rikthejnë funksionin e tyre natyral.
Kjo është ajo që e dallon trajtimin e mirëfilltë nga ndërhyrjet afatshkurtra.
PCOS nuk është fundi, është thirrja për të rikthyer ekuilibrin
Megjithëse PCOS është një sindromë kronike, ajo nuk është e pakthyeshme. Me një qasje të integruar që përfshin ushqimin e balancuar, aktivitetin fizik të qëndrueshëm, menaxhimin e stresit dhe përdorimin e suplementeve të duhura, funksioni i vezoreve mund të përmirësohet ndjeshëm, cikli të bëhet më i rregullt dhe fertiliteti të rikthehet.
Çelësi është të trajtojmë trupin si një tërësi, jo vetëm simptomat. Sepse vezoret nuk janë burimi i problemit, janë pasqyra e tij.
Andja Manja